کد مطلب:4538 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

دليل عدالت نبي (ص) و امام (ع) را بنويسيد؟

نبي ( پيامبر ) انساني است كه از سوي خداوند براي هدايت مردم مبعوث مي گردد و وحي الهي را دريافت و آن را به مردم ابلاغ مي كند .انبياي الهي همه از يك مقام برخوردار نيستند، برخي از آنان مسووليت رسالت را به دوش دارند ورسول ناميده مي شوند و برخي از رسولان به مقام امامت نيز نايل مي شوند .لزوم عدالت انبياي الهي را از دو زاويه مي توان بررسي كرد.1- مقدمات نبوت : چنين نيست كه خداوند مقام نبوت را به هر كس اعطا كند و يا هر كس لياقت و قابليت تلقي وحي الهي را داشته باشدگرچه نبوت مقامي است كه خدا به بنده اعطا مي كند اما قابليت پذيرش اين مقام نيز از شروط آن است . ( ( الله اعلم حيث يجعل رسالته ) ) ، ( انعام ، آيه 124 ) هر چه مسئوليت نبي بيشتر باشد مثلاًرسول هم باشد قابليت لازم براي قبول رسالت آن سخت تر و مهم تراست . هم چنين است اگر مسووليت امامت نيز به آن اضافه شود براي همين است كه خداوند به حضرت ابراهيم پس از آزمايش هاي سخت و قبولي او در آن امتحانات مقام امامت را اعطا مي كند ( بقره ، آيه 119و تفسير الميزان و نمونه - انبيا، آيه 73 - سجده ، آيه 24 ) . نبي براي پذيرش اين مقامات بايد از عدالت برخوردار باشد و از آن بالاتر بايدمعصوم باشد .هر چه اين مسووليت سنگين تر باشد قابليت او نيز بايدبيشتر باشد .2- لوازم نبوت : علاوه بر آنچه گفته شد نبي بايد خود باهدايت الهي مخالفت نكند زيرا : اولاً : هر مخالفت و گناهي كه از اوسرزند گفتار او را تكذيب كرده است . هدايت زباني او را بي اثر مي كندو مردم نيز اعتمادشان از او سلب مي شود، لاجرم هدف خدا ازپيامبري او محقق نمي شود .ثانياً : انبيا(ع) الگوي انسان ها از سوي خدا به شمار مي آيند و الگو بايد در رفتار انسان نمونه باشد پس لازمه اين كه كسي مسووليت پيامبري را بر عهده داشته باشد اين است كه خود باهدايت الهي مخالفت نكند .همه فرق مسلمين در اين عقيده مشتركند . به عقيده شيعه انبيا(ع) علاوه بر عدالت از مقام عصمت درهمه اعمال نيز كه بالاتر از عدالت است برخوردارند .اهل سنت عصمت را در حوزه محد ود تري براي انبيا قبول دارند .براي آگاهي بيشتر ر.ك : 1- پژوهشي در عصمت معصومان ( ع ) ، حسن يوسفيان واحمد حسين شريفي ، پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي ، زمستان 77 2- آموزش عقايد، ج 2، درس 24، مصباح يزدي ، سازمان تبليغات اسلامي 3- درآمدي بر قلمرو دين ، ص 143، حسنعلي علي اكبريان ، پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي 4- آموزش كلام اسلامي ، ج 2، ص 70 و 144، محمد سعيدي مهر ( ( ولي ) ) به معناي سرپرست جامعه ، چه در زمان معصومين ( ع ) كه به عهده آنان است وچه در زمان غيبت كه به عهده ولي فقيه است بايد عادل باشد، زيرا : اولاً : عدالت ولي كه مسووليت اجراي احكام خدا را دارد، ضمانت دروني اجراي فرامين اسلامي را تامين مي كند و بدون آن چنين ضمانتي موجود نيست . ضمانت هاي بيروني مانند نظارت مردم وامثال آن گرچه لازمند اما كافي نيستند و تجربه تاريخ نيز اين را ثابت كرده است . در واقع اين مساله يكي از امتيازات نظام حكومتي دراسلام است كه به كنترل هاي بيروني بسنده نكرده ، بلكه عامل تقوي وعدالت را به مثابه ابزار كنترل نيرومند دروني اضافه كرده است . ثانياً : رهبران جامعه در اسلام الگوهاي مردم به شمار مي آيند و عدم عدالت آنان باعث بي عدالتي مردم و زيردستان نيز خواهد شد.چنانچه در حديث است : ( ( مردم به فرمانروايان خود شبيه ترند تا به پدرانشان ) ) ، ( بحارالانوار، ج 78، ص 46، روايت 57، باب 16 ) . اين نكته نيز از امتيازات نظام سياسي اسلام است كه كاركرد رهبران را تنها در حوزه تامين نيازمندي هاي مادي نمي بيند، بلكه نسبت به كاركردفرهنگي و تربيتي آنان نيز توجه دارد .براي مطالعه بيشتر در اين باره مي توانيد علاوه بر منابع ياد شده به كتاب هاي زير رجوع كنيد : 1)-ولايت فقيه (آيت الله جوادي آملي، نشر اسرا) 2- ولايت و ديانت(مهدي هادوي تهراني ،موسسه خانه خرد;